Ο πρίγκιπας Αλέξανδρος Υψηλάντης, ο Ηγέτης της Ελληνικής Επανάσταση 1821

Ο πρίγκιπας Αλέξανδρος Υψηλάντης, ο Ηγέτης της Ελληνικής Επανάστασης και Αρχηγός της Φιλικής Εταιρίας έφερε το αξίωμα του Γενικού Επιτρόπου της Αοράτου Αρχής. Τίτλος Βυζαντινός και σύμφωνα με τη Βυζαντινή Νομοθεσία και Εθιμοτυπία ο «Αντιβασιλεύς». Ο Επίτροπος στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία υποκαθιστούσε τον νόμιμο Αυτοκράτορα. Τίτλος που υποδηλώνει στην πραγματικότητα τον νόμιμο διάδοχο του θρόνου της Αυτοκρατορίας της Ρωμανίας.

Απόγονος των Συγκλητικών Οίκων των Υψηλαντών, οι οποίοι επιμείχθησαν στο πέρασμα του χρόνου με τους Συγκλητικούς Οίκους των Ξιφιλίνων, των Κομνηνών, των Μουρουζήδων, των Δουκών, των Μαμμωνάδων, των Χαντζερήδων και των Παλαιολόγων και Στρατηγός του ομόδοξου Τσαρικού Στρατού.

Δυστυχώς κατά την επανάσταση του ’21 λόγω της ανάμιξης των ξένων δυνάμεων και των εσωτερικών ερίδων  των προεστών και των προκρίτων, η Ελλάδα έχασε την ιστορική ευκαιρία να επανασυσταθεί ως «Αυτοκρατορία της Ρωμανίας».

Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης και ο Ιερός Λόχος επέτυχε κάτι ανάλογο που επέτυχε και ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες. Να αλλάξει τον ρου της Ιστορίας για την Ελλάδα και την Ευρώπη.

Για πέντε περίπου μήνες ο Αλέξανδρος Υψηλάντης και οι αποφασισμένοι σύντροφοί του αναστάτωσαν με τη δράση τους στη Μολδοβλαχία τις οθωμανικές αρχές. Η περίφημη επαναστατική προκήρυξη με τον τίτλο «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος» την οποία ο Γενικός Επίτροπος της Φιλικής Εταιρείας εξέδωσε από το γενικό στρατόπεδο του Ιασίου, υπήρξε πανεθνικό προσκλητήριο στράτευσης στην ιερή υπόθεση της απελευθέρωσης του Γένους.

Το όραμα του Αλέξανδρου Υψηλάντη, το επαναστατικό σχέδιο της Φιλικής Εταιρείας είχε στηριχθεί στο γενικό πλαίσιο αρχών της Χάρτας του Ρήγα Βελεστινλή. Προέβλεπε την ανασύσταση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας με τη μορφή μιας Ελληνικής Αυτοκρατορίας στην οποία θα διαβιούσαν ειρηνικά όλοι οι λαοί της Βαλκανικής ανεξαρτήτως θρησκεύματος ή φυλετικής καταγωγής. Για το λόγο αυτό άλλωστε τα σχέδια των Φιλικών είχαν ως προϋπόθεση επιτυχίας της Ελληνικής Επανάστασης όχι μόνο την εκδήλωσή της σε διάφορες περιοχές του υπόδουλου Ελληνισμού αλλά και τη συμμετοχή και των άλλων βαλκανικών λαών, κυρίως των Σέρβων, των Μαυροβούνιων, των Ρουμάνων και των Βουλγάρων.

Σύντομα ο στρατός του Αλέξανδρου Υψηλάντη ενισχύθηκε από εθελοντές που κατέφθασαν από διάφορες περιοχές του παροικιακού ελληνισμού προκειμένου να πολεμήσουν για την ελευθερία. Μάλιστα το σώμα του Ιερού Λόχου που συστάθηκε από φλογερούς Έλληνες σπουδαστές σε εκπαιδευτικά ιδρύματα των Ηγεμονιών και της Νότιας Ρωσίας υπήρξε η καλύτερη ενσάρκωση των επαναστατικών ιδεών και της θυσίας για την πίστη και την πατρίδα.

Ωστόσο, σύντομα διαφάνηκε ότι τα ευγενικά, πατριωτικά αισθήματα του Αλέξανδρου Υψηλάντη δεν βρήκαν την ανταπόκριση που ο ίδιος ανέμενε. Οι Ρώσοι, κάνοντας τους δικούς τους υπολογισμούς, δεν προκάλεσαν έναν ρωσοτουρκικό πόλεμο για να τον βοηθήσουν, ενώ και οι υπόλοιποι βαλκανικοί λαοί περέμειναν αδρανείς. Έτσι οι Οθωμανοί βρήκαν την ευκαιρία που ανέμεναν. Έστειλαν ισχυρά στρατιωτικά σώματα στις Ηγεμονίες προκειμένου να καταστείλουν την Ελληνική Επανάσταση. Τον Ιούνιο του 1821 στο Δραγατσάνι δόθηκε η πιο καθοριστική μάχη. Παρά την ηρωική αντίσταση, ο στρατός του Αλέξανδρου Υψηλάντη, με αιχμή του δόρατος τον Ιερό Λόχο, δεν μπόρεσε να σταματήσει τους πολυάριθμους Οθωμανούς στρατιώτες. Η επανάσταση στη Μολδοβλαχία πνίγηκε στο αίμα, η θυσία όμως των Ελλήνων εκεί δεν πήγε χαμένη. Αποδείχθηκε πολύτιμος αντιπερισπασμός που απασχόλησε επί μήνες το ενδιαφέρον της Υψηλής Πύλης στη βόρεια βαλκανική, δίνοντας έτσι τον απαραίτητο χρόνο στους Έλληνες επαναστάτες στο Μοριά και τη Ρούμελη να εδραιώσουν την Ελληνική Επανάσταση στο νότο της ελληνικής χερσονήσου.

Ο Ήρωας Αλέξανδρος Υψηλάντης, ο Μέγιστος Πόντιος Συγκλητικής Καταγωγής, αγωνίστηκε με απαράμιλλη αυταπάρνηση και διέθεσε όλη την προσωπική και οικογενειακή του περιουσία για τον Αγώνα.

Πέθανε στη Βιέννη σε ηλικία 36 ετών στις 31 Ιανουαρίου το 1828. Παρότι η κόμισσα Τυρχάιμ προσπάθησε να τον κάνει καθολικό την τελευταία νύκτα πριν πεθάνει είπε με δυνατή φωνή το «Πάτερ Ημών» και το «Πιστεύω» σε ελληνική γλώσσα, έκανε τον σταυρό του και αποκοιμήθηκε.

ΦΧΥ